صرفاً جهت اطّلاع! (2)
هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک
گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک
و گر نه هر دمم از هجر توست بیم هلاک
زمان زمان چو گل از غم کنم گریبان چاک
رود به خواب دو چشم از خیال تو هیهات
بود صبور دل اندر فراق تو حاشاک
و گر تو زهر دهی به که دیگری تریاک
لان روحی قد طاب ان یکون فداک
عنان مپیچ که گر می‌زنی به شمشیرم
سپر کنم سر و دستت ندارم از فتراک
به قدر دانش خود هر کسی کند ادراک
که بر در تو نهد روی مسکنت بر خاک ...
***
عرض ارادت یک شوریده‌ی نفله‌شده‌ی درب و داغون، به شما خواننده‌های باصفا و بزرگوار!
خدمت رسیدم برای عرض چند نکته:
1. ناراحتی من به هیچ عنوان به خاطر مطالب پاک شده نیست، ما که با هم تعارف نداریم! چیزی نبود و ارزشی نداشت که بشه براش غصه خورد! گنجینه‌ی ارزشمندی که اونجا داشتم، کامنت‌دونی طلاییش بود که توی این سه ماه، پر شده بود از یک عالمه یادگاری و جواهر از دوستای نازنینم که همیشه بیشتر از لیاقتم بهم لطف داشتن و دارن ... . خود من هم وقتی که برای جواب دادن به کامنت‌ها میذاشتم، چند برابر وقتی بود که برای نوشتن مطلب میذاشتم ... .
2. ممنونم از لطف و دلداری‌هاتون ... حواسم هست که چه مهربانانه میاین و میرین و کامنت میذارین ... مخصوصاً اون بزرگوارایی که تا الان اینجا کامنت گذاشتن، و این یکی دو روزه دلداری‌م دادن ... پاره‌های قلبم:بهاران، بیدل، پینه‌دوز، نسیم، مـــــــن؟! (من نه ها! خودش!)، ممول، شهرزاد، زبلهو همه‌ی خواننده‌های خاموشی که لطف داشتن و این صفحه رو پیدا کردن و خوندن! (شبیه تشکر مدّاحهای مراسم ختم شد از مهمونایی که از فاصله‌ی دور و نزدیک با اهدای تاج گل و ..!!!)
3. این که می‌بینین فعلا مطلب نمیذارم، مدیونین اگه فکر کنین دپرسم یا کم آوردم یا خدای نکرده زبونم بند اومده!!! نه بابا! از این خبرا نیست! بادمجونِ بم‌تر از این حرفاییم و ایضاً سنگ‌پای قزوین‌تر از اینها!!! فعلاً هنوز امیدوارم مهندس شیرازی عزیز لطف کنن و مطالب و کامنتهای اون وبلاگ رو به اینجا منتقل کنن. دعا کنین بشه ...
بعدش میام و به خوبی و خوشی دور هم می‌تّرکونیم انشاالله!!!
4. ماه ربیع‌الاول هم به همه‌تون خوش! بالاخره بعد از دو ماه، بساط خواستگاری‌ها و عقد و عروسی‌ها عَلَم میشه و روزنه‌های امید تازه‌ای واسه‌ی ترشیده‌های عزیز گشوده میشه!!! خیره انشاالله!
5. قربان همه‌تون! می‌بینمتون! یا حق!
