عید ِ دیدنی!
دست اهل و عیال را می‌گیریم و دسته‌جمعی بلند می‌شویم می‌رویم خانه‌ی خاله‌جانمان عیددیدنی! ساعتی می‌نشینیم به خوش و بش و خوردن شیرینی و میوه و آجیل؛ جماعت ذکور از اوضاع اقتصادی می‌نالند و به سوراخ بودن سبد فلانی می‌خندند و جماعت اناث هم به غیبت‌های تلنبار شده‌ی یکساله می‌پردازند و متّفق‌القول و الرّأی، خز بودن آرایش فلانی را می‌کوبند! ساعتی بعد که آجیل‌ها ته کشیده و به نخودهایش رسیده و میوه‌خوری‌ها هم پر شده از پوست میوه، همگی بلند می‌شویم و به اتّفاق خانواده‌ی خاله‌جان، دسته جمعی راه می‌افتیم به سمت منزل آن یکی خاله‌ی بزرگوارمان و آنجا هم دقیقاً همین بساط برپا شده و باز هم می‌خوریم و می‌بافیم و می‌نالیم و می‌خندیم و بعد از ساعتی توقّف در آنجا، باز هم حرکت می‌کنیم و این دفعه به اتّفاق خانواده‌ی آن یکی خاله و این یکی خاله دسته‌جمعی می‌رویم منزل دایی‌جان کوچکتر و آنجا هم ایضاً، دقیقاً، طابق النّعل بالنّعل همین اتفاقات و گفتگوها انجام شده و از آنجا باز به اتفاق خانواده‌ی این یکی خاله و آن یکی خاله و این دایی گرامی، راهی منزل دایی‌جان بزرگمان می‌شویم و آنجا هم چنانکه افتد و دانی، بعد از همه‌ی ماجراهای مکرّر فوق‌الذکر، دسته‌جمعی بار می‌زنیم و به اتفاق خاله‌ی کوچک و خاله‌ی بزرگ و دایی کوچک و دایی بزرگ، کارناوال کذایی را به راه انداخته و به منزل خودمان شرفیاب می‌شویم!!!
نمی‌دانم این مرض خاله‌بازی و خانه‌بازی، بخشی از کروموزوم ما و مختص‌ّ قبیله‌ی یاروگفتنی‌‌هاست یا اینکه شما هم دچارش هستید؟! ولی هرچه هست، مثل این است که داروی تقویتی که باید در طول سال مصرف کنی، یک‌بارگی شیشه‌اش را بکشی بالا و overdose کنی و بعد به علّت عوارضش، ریق رحمت را سر بکشی و الوداع!
سال به سال به خانه‌ی هم نمی‌رویم و قیافه‌ی همدیگر را فراموش می‌کنیم، آنوقت در یک فرصت چهار پنج روزه چنان از خجالت هم در می‌آییم که به جای صله‌ی رحم، رحم همدیگر را جر می‌دهیم!! و بعد از این چندروز باز هم همان فراموشی و دوری و تنهایی و ... .
یاروگفتنی اگر حسن می‌شد(!) تعطیلات سیزده روزه‌ی عید را برمی‌داشت و به جایش ماهی یک روز را به عنوان روز عیددیدنی تعطیل می‌کرد و توی تلویزیون به مردم مشغول‌الذمه‌گی می‌داد که مدیونید این یک روز را غیر از صله‌ی رحم خرجش کنید! هرچه استراحت و پیک‌نیک و استخر و کارواش می‌خواهید بروید، باشد برای جمعه‌ها! این یک روز در ماه را باید باید باید بروید به دیدن یکی دو تا از فامیل‌هایتان! نروید هم سبد و یارانه و ... حرامتان! تمام!
ته‌نوشت:همین الان از پشت صحنه، دوستان همیشه در صحنه یک فقره پیامک مرتبط با مطلب فوق‌الذکر ارسال فرمودند که خدمتتان قرائت می‌نماییم:
تعطیلات نوروز سال جاری و با توجه به شرایط بد اقتصادی، دید و بازدید از اقوام فقط تا درب منزل ایشان توصیه می‌شود که به آن صله‌ی دهانه‌ی رحم گفته می‌شود و ثواب آن نصف است ان‌شاءالله!
